| www.jerzy.wojcik.com | moje korzenie: Muzeum Etnograficzne - ul. Kredytowa róg Mazowieckiej |
|
|
|
| W drugiej połowie dziewiętnastego wieku był to
jeden z najbardziej okazałych budynków biurowych w Warszawie. Natchnieniem
dla uznanego architekta Henryka Marconiego w opracowaniu projektu
elewacji neorenesansowej, stał się gmach Nowej Prokuratorii Weneckiej
Vincenzo Scamozziego z końca XVI wieku. Układ wnętrz dla Towarzystwa
Kredytowego Ziemskiego projektował Józef Górecki, a budowany był
w latach 1854-1858. Była tu również siedziba Towarzystwa Rolniczego
działającego pod prezesurą Andrzeja Zamojskiego. Budynek częściowo
zniszczony w 1939 roku w okresie okupacji zajęty był przez Arbeitsamt.
Całkowicie legł w gruzach w 1944 roku.
Po wojnie odbudowywany był w latach 1963-1971 wg projektu inż. Sosnowskiego i inż. Kucińskiego z przeznaczeniem na Muzeum Kultury i Sztuki Ludowej, obecnie Państwowe Muzeum Etnograficzne. |
 Budynek w czasie Powstania Warszawskiego, 8 sierpień 1944 r |
 Odsłonięte fundamenty budynku w lipcu 1965 roku. Zdjęcie własne. |
Jako technik budowlany w PKZ pracowałem
w 1964 roku przy odbudowie piwnic i pierwszego piętra tego ciekawego
budynku. Były to przede wszystkim nietypowe roboty murarskie z pięknymi
sklepieniami krzyżowymi i żaglowymi. |
 Dom Artysty Plastyka w czerwcu 2003 r |
|
 Bieg schodowy w Domu Artysty Plastyka |
W tym również roku nasze kierownictwo robót wybudowało w rekordowym tempie dziewięciu miesięcy Dom Artysty Plastyka, przylegający do budynku Muzeum od strony ulicy Mazowieckiej. Projektowany przez arch. Jerzego Kumelowskiego przy współpracy Andrzeja Zaborowskiego, był budynkiem nowoczesnym i prostym, świadomie kontrastując z pozostawioną bez remontu piękną neorenesansową bramą wjazdową ze śladami kul z okresu Powstania Warszawskiego. Dla mnie osobiście największą satysfakcją było zaprojektowanie i przygotowanie szalunków ciekawych biegów klatki schodowej w Domu Artysty Plastyka. | |
| ZOBACZ RÓWNIEŻ: inne miejsca moja historia |