Powróciliśmy właśnie z ponad miesięcznego wojażu po Stanach Zjednoczonych.

To był nasz trzeci wyjazd turystyczny do USA. W 1987 roku zwiedzaliśmy Nowy York i Florydę, a 1994 Kalifornię, Newadę i Arizonę. Tegoroczny wyjazd to podróż na Południe Stanów. Przejechaliśmy wynajętym Chevroletem Cavalier ponad 3500 mil (5600 km) zwiedzając 12 stanów: Wirginie, Maryland, Tennessee, Missisipi, Arkansas, Luizjanę, Alabamę, Florydę, Georgie, Karolinę Południową i Północną oraz Waszyngton DC.
Pierwsza część naszego pobytu to zwiedzanie tzw. rejonu stołecznego, czyli Waszyngtonu i okolic, gdzie zostaliśmy zaproszeni przez naszych starych przyjaciół. Przejechaliśmy dwa parki narodowe Shenandoah i Great Smoky Montains i piękne miasteczka nad zatoką Chespeake.
Jako fan muzyki, przede wszystkim jazzu, drugą część wyprawy poświęciłem na zwiedzanie miejsc związanych z narodzinami muzyki amerykańskiej. Przejechaliśmy całą deltę Missisipi rozległymi polami bawełny od Mephis po Nowy Orlean szukając korzeni bluesa i jazzu, zwiedzaliśmy Nashville, uznawaną za stolicę muzyki country i wreszcie Mephis gdzie narodził się rock and roll.
A trzecia część podróży to typowo wypoczynkowa, spędzona głównie na prawie dzikich plażach północnej Florydy i bardziej z urbanizowanego wybrzeża Karoliny Południowej i Północnej. Najładniejsze tam miasteczka to St Augustine i Charleston.

Trochę ogólnych wrażeń z tego pobytu:

Wielka życzliwość ludzi i to różnych narodowości, bo chyba nie istnieje ktoś taki jak typowy Amerykanin. Ludzie poprostu uśmiechają się i pozdrawiają na każdym kroku. Stosunek do nas Polaków bardzo przyjazny. Moglibyśmy podawać dziesiątki przykładów.
Ludzie nie przywiązują zupełnie wagi do ubioru, ale ubierają się kolorowo i bardzo prosto, na luzie. Gdy przyjechałem, byłem jedynym człowiekiem w krawacie.No, może poza kilkoma urzędnikami w Waszyngtonie.
Społeczeństwo bardzo religijne. Dużo kościołów z dużą frekwencją. W kościele katolickim 95 % wiernych przystępuje do komunii.
Dużo widocznych grubasów na ulicach. To chyba przez te hamburgery z frytkami, bo widziałem, że fast food'y cieszą się tam jeszcze dużą popularnością.
Duża kultura jazdy na drogach i autostradach. Zdecydowana większość kierowców respektuje przepisy ruchu, szczególnie prędkość. Widzieliśmy tylko dwie drobne stłuczki.
Czystość przed domami, na ulicach, skwerkach. Dużo kwiatów, zadbane trawniki.
W stosunku do naszych eskapad sprzed 10 lat podróżowanie po Stanach poważnie zdrożało. Wypożyczenie samochodu i koszty noclegów podrożały podwójnie. Jedynie benzyna i żywność relatywnie pozostała tania.

Tydzień czasu spędziłem wraz z żoną we Lwowie. Byliśmy gośćmi naszej ukraińskiej koleżanki Taisy i jej córki Olgi.
To druga nasza wizyta w tym pięknym mieście po 27 latach. I znów wrażenie kolosalne.
Położony jak Rzym na siedmiu pagórkach, wśród zieleni, Lwów jest miastem magicznym i wspaniałym pod względem architektonicznym. Bo właśnie tu nastąpił styk różnorodnych kultur : zachodniej, prawosławnej i orientalnej.
Nabiegałem się z Olgą, która jest kwalifikowaną przewodniczką po Lwowie. Zrobiłem ponad 180 zdjęć, polując głównie na tak lubianą przeze mnie secesję. Nazwy ulic, placów, budynków, kościołów, parków noszą nazwy polskie. Cały czas odczuwałem żal, że to miasto nie jest już Polską.
Zwiedziliśmy też kilka zamków kresowych, gdzie również pozostał ślad polskich magnatów i ślady kultury, którą tam wnieśli. Bo przecież sześć i pół wieku te kresy należały do Polski. Pozostała historia, a we mnie nostalgia.

> Zapraszam do obejrzenia zdjęć z tej wycieczki