www.JerzyWojcik.com

Mój rocznik. Jacka poznałem w 1951 roku w przedziale pociągu na trasie Warszawa-Międzyzdroje, gdzie przewożono dużą grupę chłopców i dziewcząt na kolonie letnie. Już w okolicach Kutna Jacek zorganizował turniej szachowy dla ośmiu chłopaków siedzących w naszym przedziale. Bardzo słabo grałem wtedy w szachy i zająłem ostatnie miejsce, przegrywając wszystkie partie. Jacek postanowił nauczyć mnie dobrze grać w szachy i w tym celu zamieszkał nade mną (łóżka były na koloniach piętrowe) i przez cały miesiąc pokazywał mi ciekawe zagrania szachowe. Ja szachistą dobrym nie zostałem, ale on już trzy lata później w 1954 roku grając w zespole DWP Warszawa, zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski w szachach. Od 1985 roku był wiceprezesem Polskiego Związku Szachowego, a w latach 90-tych jego prezesem. Miał też sukcesy jako szermierz, był siedmiokrotnym medalistą mistrzostw kraju we florecie i w szpadzie.
Posiadał niesamowitą wiedzę o sporcie wygrywając jeszcze na kolonii wszystkie konkursy a zapytany: – skąd te wiadomości?,  odpowiadał:  – mam w domu wszystkie powojenne roczniki Przeglądu Sportowego.
Już w 1958 roku zadebiutował jako dziennikarz na łamach Expressu Wieczornego, potem był kierownikiem działu sportowego w Sztandarze Młodych i redaktorem naczelnym Lekkoatletyki i Sportowca. Był również znanym sprawozdawcą radiowym i komentatorem telewizyjnym. Zasłynął powiedzeniem „Sytuacja zmieniła się diametralnie o 360 stopni”.
Zmarł 5.05.2002 roku w wieku 63 lat.